در تحقیقات کیفی، حجم نمونه به تعداد شرکتکنندگان یا مواردی اشاره دارد که در مطالعه شرکت میکنند. برخلاف تحقیقات کمی که حجم نمونه بر اساس محاسبات آماری و با هدف تعمیمپذیری تعیین میشود، در تحقیقات کیفی حجم نمونه معمولاً کوچکتر و بر اساس معیارهای کیفی انتخاب میشود. هدف اصلی در تحقیقات کیفی، دستیابی به اشباع نظری (Theoretical Saturation)است، یعنی نقطهای که در آن دادههای جدید اطلاعات اضافی یا بینش جدیدی ارائه نمیدهند و محقق به درک عمیق و جامعی از پدیده مورد مطالعه دست مییابد.
عوامل مؤثر در تعیین حجم نمونه در تحقیقات کیفی:
- هدف تحقیق: اگر هدف تحقیق بررسی عمیق یک پدیده خاص باشد، حجم نمونه ممکن است کوچک باشد.
- تنوع شرکتکنندگان: اگر تحقیق نیاز به بررسی دیدگاههای متنوع از گروههای مختلف داشته باشد، حجم نمونه ممکن است بزرگتر شود.
- اشباع نظری: حجم نمونه تا زمانی افزایش مییابد که دادههای جدید اطلاعات جدیدی ارائه ندهند.
- منابع در دسترس: زمان، هزینه و دسترسی به شرکتکنندگان نیز میتواند بر حجم نمونه تأثیر بگذارد.
روشهای تعیین حجم نمونه در تحقیقات کیفی:
- نمونهگیری هدفمند(Purposive Sampling): در این روش، شرکتکنندگان بر اساس ویژگیهای خاصی که مرتبط با سوالات تحقیق هستند، انتخاب میشوند.
- نمونهگیری نظری(Theoretical Sampling): در این روش، محقق بهصورت تدریجی و بر اساس یافتههای اولیه، شرکتکنندگان جدید را انتخاب میکند تا به اشباع نظری برسد.
- نمونهگیری گلوله برفی(Snowball Sampling): در این روش، شرکتکنندگان اولیه، افراد دیگری را که میتوانند در تحقیق مشارکت کنند، معرفی میکنند.
- حجم نمونه معمول در تحقیقات کیفی:
- در تحقیقات کیفی، حجم نمونه معمولاً بین ۵تا۵۰شرکتکننده است.
- در مطالعات موردی(Case Studies)، ممکن است تنها یک یا چند مورد مورد بررسی قرار گیرند.
- در تحقیقات پدیدارشناسی(Phenomenology)، حجم نمونه معمولاً بین ۵تا۲۵شرکتکننده است.
- در تحقیقات مبتنی بر نظریه دادهبنیاد(Grounded Theory)، حجم نمونه تا رسیدن به اشباع نظری ادامه مییابد و ممکن است بین 8تا20 شرکتکننده باشد.
نظرات