روش هاي تعيين حجم نمونه در معادلات ساختاري

تعیین حجم نمونه مورد نیاز برای مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) چالشی است که اغلب محققین و نویسندگان با آن مواجه هستند. پیشرفت در رویکردهای مدل‌سازی آماری و سهولت استفاده از برنامه‌های نرم‌افزاری مرتبط، نه تنها به افزایش تعداد مطالعات با استفاده از تحلیل‌های متغیر پنهان کمک کرده است، بلکه سوالاتی را در مورد چگونگی تخمین حجم نمونه لازم برای آزمون  چنین مدل‌هایی ایجاد می‌کند.یکی از نقاط قوت SEM انعطاف پذیری آن است که امکان بررسی ارتباط های پیچیده، استفاده از انواع مختلف داده ها (مانند متغیرهای طبقه بندی شده، ابعادی، سانسور شده، تعداد) و مقایسه بین مدل های جایگزین را فراهم می کند. با این حال، این ویژگی های SEM همچنین توسعه دستورالعمل های تعمیم یافته در مورد نیازهای اندازه نمونه را دشوار می کند (MacCallum, Widaman, Zhang, & Hong, 1999).